Starość? – w sumie to przywilej
Przecież nie każdemu dany
Owszem – młodym być jest milej
Jednak starość, to
przywilej
Jeśli musisz – żale wylej
I swe realizuj plany
Starość bowiem, to
przywilej
Przecież nie każdemu dany
👴👵
Prawda! I o tym trzeba pamiętac, gdy patrzymy w lustro i nie wszystko nam się w odbiciu podoba:-)
OdpowiedzUsuńI na to jest rada - nie patrzeć w lustro tak często, a jeśli już, to nie zakładać okularów ;-)
UsuńPrzywilej, ale trudno go poważnie polubić. Możemy go za to z godnością znosić i żartobliwie uwznioślać.
OdpowiedzUsuńb
Najgorsza jest chyba samotna starość, jednak jeśli za życia nie zraziliśmy do siebie dzieci, wnuków, przyjaciół i otoczenia, to raczej nam nie grozi. A wówczas mimo niedogodności - jest przywilejem.
UsuńCzasami przywilej, czasami nie, zależy jak się ułoży.
OdpowiedzUsuńBardzo ładnie :)
Nie mówię o jakichś ekstremalnych przypadkach, jednak dożyć starości nie każdemu się udaje. Zatem to w pewnym sensie przywilej.
UsuńPotraktuję tę fraszkę jako Twój mini prezent, bo za dwa dni mam urodziny.
OdpowiedzUsuńSpóźnione ale niemniej bardzo szczere życzenia urodzinowe. Oby okazji do świętowania było jak najwięcej. Pozdrawiam.
UsuńMówisz życie to przywilej
OdpowiedzUsuńtutaj rzucę kawał z brodą
gorsze może być czasami
gdy ktoś się starzeje młodo
Tadeusz Haftaniuk
A tacy też są, zgadza się :D
UsuńA podobno starość Panu Bogu się nie udała...
OdpowiedzUsuńNo niezbyt się udała, jednak dożyć starości nie każdemu jest dane. I mimo, że nieraz wszystko boli, to fajnie jest cieszyć się wnukami, patrzeć, jak świat się zmienia, realizować swoje marzenia i cele długodystansowe :)
UsuńNie wiadomo kiedy ta starość przyszła. Wolałabym być trochę młodsza !
OdpowiedzUsuńBardzo udane i mądre te Twoje triolety. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
UsuńMłodość to nie nagroda, starość to nie kara :-)
OdpowiedzUsuńOtóż to!
UsuńStarość to przywilej, tak wszyscy głoszą. Można wtedy zobaczyć dorosłe wnuki, a nawet prawnuki. Niemniej jednak im dłużej się żyje, tym więcej chorób i niepełnosprawności, to jest ta niewesoła druga strona medalu.
OdpowiedzUsuńSerdeczności
Jednak mimo wszystko - przywilej, znałam tylu, którzy nie dożyli starości, a na pewno by chcieli... A że są pewne niedogodności, no cóż, nikt nie obiecywał, że zawsze będzie jak po płatkach róż życie biegło. Serdeczności :)
Usuńbardzo zgrabnie o ujęłaś :) korek 115 to ja Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńKochana, wiem, że Walentyna to Ty - Korek 115, już pamiętam :) Uściski!
Usuń